Hoe toegankelijk zijn festivals?

Hoe toegankelijk zijn festivals eigenlijk?
Ik ben Fabian Franciscus
en vandaag stel ik op...
de Zwarte Cross mensen
een vraagje over toegankelijkheid.
Ga je mee?
Hier! Er zijn al mensen.
Nu al!
Hij gaat mee!
Kom dan, nou gaan!
Ben je m’n body guard?
Is het festival, vind jij,
toegankelijk voor iedereen?
Ja, ja, ja.
- Ja?
Ja, eigenlijk wel.
Ja, volgens mij wel.
Ik heb al een paar mensen
in een rolstoel gezien...
en volgens mij hebben
die het naar hun zin.
Vind je Zwarte Cross meer
toegankelijk dan de meeste festivals?
Ja.
- Zo, dat was even schrikken hè.
Zo, de tering.
Ja, ik heb autisme.
Ik vind dit ook niet fijn, maar...
vind je Zwarte Cross meer
toegankelijk dan de meeste festivals?
Ja, opzich.
Met de fiets wel.
Ik word altijd wel meteen geholpen.
Je kunt hier makkelijk
met de trein naartoe.
Waar kom je vandaan?
Heerhugowaard.
Hier, hij komt uit Heerhugowaard!
Wat moet je hier dan?
Nou, ik moet wel zeggen;
iedereen is hier welkom natuurlijk, dus ook jij.
Hoe denk je dat mensen die doof
zijn, dat die een concert volgen?
Ja, er zijn wel eens tolken aanwezig.
Die heb ik wel eens gezien.
En die doen dan de hele show.
En dat werkt volgens mij best prima.
Dat volg jij ook?
Zelfs ik vind dat leuk om te zien.
Ze hebben dus een deel van de
camping omgedoopt tot Rollywood...
speciaal voor mensen in een rolstoel.
Hoe toegankelijk is dat?
We gaan even een kijkje nemen, ja toch?
Ben je blij met Rollywood?
- Zekers.
Rolt het een beetje?
Het rolt als een tierelier.
Wij vinden het belangrijk dat
festivals gewoon inclusief worden.
Ik denk dat op heel veel festivals dat daar niet
per se heel veel rekening mee wordt gehouden.
Het moet voor iedereen zijn.
Deze groep mensen hoort er ook bij.
En die groep mensen in
Nederland is heel groot.
Wat ga je doen Robin?
We gaan op de crossbaan.
Even hard rijden.
En is dit voor jou perfect?
De perfecte toegankelijkheid of zou het
festival nog toegankelijker kunnen voor jou?
Dit kan niet beter.
Kan niet beter?
- Nee, nee.
Nou, Zwarte Cross is best
wel toegankelijk voor iedereen.
Zelfs voor mensen in een rolstoel...
maar ik vind het ook wel een
beetje druk en overprikkelend...
dus ik ga toch naar huis, ook al
had ik het best wel naar m’n zin.
Doei!